| Sint-Hymelinus | Bronneke | Krant (1) | Krant (2) | Legende | Viering | Databank

1817-2017: tweehonderd jaar bronneke van Sint-Hymelinus

Tweehonderd jaar geleden werd het 'Bronneke' in de Kattenbos gebouwd, zoals de sluitsteen met inscriptie verhaalt: 1817! Wij kunnen ons dus niet vergissen.

Maar waarom het daar toen is neergezet is een vraag. Schriftelijke getuigenissen zijn er niet. Wij weten dat toen E.H. Carolus Schoonaerts, afkomstig van Heilissem (6 mei 1746-23 mei 1818) op dit moment pastoor was van Vissenaken. Waarom hij op dat moment beslist heeft om het bronneke te bouwe, kunnen we alleen maar gissen, want zoals gezegd zijn er geen geschreven documenten.

Het bronneke dat van in Sint-Hymelinus' tijd overvloedig water had geleverd voor het dorstige Vissenaken zag zienderogen zijn cliënteel verminderen omdat de burgers zelf putten begonnen te graven om te zorgen voor de eigen behoefte aan drinkwater. En zo kwam er veel minder volk naar de bron om er water te putten.

Behalve de bron raakte ook Hymelinus in vergetelheid. Hij die eens het water van de bron in wijn had veranderd omdat hij van de pastoorsmeid een slokje water had gekregen. Toen moet de pastoor hebben gedacht, we mogen dat zeker niet vergeten, en Hymelinus niet maar ook de bron niet. Want langs en door de bron is Sint-Hymelinus in Vissenaken gekomen. Toen heeft de pastoor beslist om het bronneke te bouwen.

Zo zou én de bron én Hymelinus voor tijd en eeuwigheid bewaard worden voor het nageslacht.

En om alles heilig en duurzaam te maken werd ook op de zondag onder het octaaf een 'boete-processie' ingericht naar de bron. Daarmee werd de link gelegd tussen het feest in de kerk en de bron in de Kattenbos.

Het was een goed initiatief dat dit jaar voor de tweehonderdste keer voltrokken wordt. En met succes. Maar niet alleen op de zondag onder het octaaf, maar duizenden mensen gingen ooit de weg naar het bronneke om er in de rust en de stilte van het bos tot Sint-Hymelinus te bidden. Het is het meest inspirerende en heiligste plekje van Vissenaken. Een stukje hemel op aarde!

Wij zijn de mensen van toen dankbaar dat ze het bronneke gered hebben voor het nageslacht. Wij hopen dat de mensen van Vissenaken en omstreken de weg naar het bronneke blijven vinden om er troost en moed te vinden in een stukje hemel. ( jm).

Kerk en Leven 9 van 1/03/2017